Έχω την τύχη να μεγαλώνω με μια υπέροχη μητέρα. Πραγματικό ήρωα με υπερδυνάμεις, σαν εκείνους των κόμικς, χωρίς όμως στολή. Έχω τους λόγους μου που το λέω. Ευτυχώς ο κόσμος είναι γεμάτος από υπέροχες μανούλες, που στέκονται σιωπηλοί συμπαραστάτες στα παιδιά τους, δίνοντας καθημερινά τον δικό τους, αφανή αγώνα, με σκοπό να δουν όλους αυτούς τους κόπους, τις θυσίες και τις αγωνίες τους να μετατρέπονται σε λίθους, που χτίζουν το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του παιδιού τους.
Η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνάμε όλα αυτά που κάνει η μαμά μας για εμάς. Πράγματα που μπορεί να μην είναι άμεσα αντιληπτά, για τα οποία όμως εκείνη κοπιάζει πολύ κι έχει καταστρώσει ένα ολόκληρο σχέδιο και προγραμματισμό, με σκοπό να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, ολοκληρωμένο, έτοιμο να αγωνιστεί στο ρινγκ της ζωής και να πετύχει. Έχουν τον τρόπο οι μανούλες, να κρύβουν την κούραση και τις αγωνίες τους, πίσω από ένα χαμόγελο, μια τρυφερή αγκαλιά και λόγια ενθαρρυντικά. Μόλις όμως κάνεις δικά σου παιδιά, τότε μπορεί να καταλάβεις, όλα όσα έκρυβε τόσο καιρό μέσα της. Τότε, στα μάτια σου, θα γίνει πιο ήρωας και από τους υπερήρωες, πιο δυνατή και από τους πιο γενναίους. Ένα παράδειγμα προς μίμηση...
#1 Ξέρεις πόσες φορές προσπάθησε να διατηρήσει τα όρια που πρέπει απέναντί σου; Να είναι όσο δίπλα σου χρειάζεται, να σου συμπαραστέκεται σαν φίλη, αλλά ταυτόχρονα να έχει και το ρόλο του γονέα, εκείνου που θα σου πει και πράγματα που το μυαλό του φίλου σου δεν θα φτάσει. Γιατί, ποιος σε αγαπάει περισσότερο από τη μητέρα σου; Ποιος θέλει το καλό σου περισσότερο από εκείνη; Κανείς! Είναι δύσκολο για μια μανούλα να χειριστεί σωστά το ρόλο της μητέρας- φίλης. Θέλει να είναι πραγματικά δίπλα σου, να μοιράζεσαι μαζί της τα πάντα, ακόμα κι αν εκείνη καταλαβαίνει τα πάντα,πριν καν μιλήσεις. Σε μια φίλη μπορεί να μιλάς πιο άνετα, αλλά όταν τα πράγματα γίνουν πραγματικά σκούρα, ο πιο κατάλληλος άνθρωπος για να απευθυνθείς είναι η μαμά σου. Το ξέρεις πως η φωνή της, τα λόγια της και η αγκαλιά της, είναι το καταφύγιο που πάντοτε αναζητάς και χρειάζεσαι. Μπορεί να μη σου λέει σε όλα ναι, όπως κάνουν οι φίλοι, αλλά να είσαι σίγουρη ότι τα λόγια της είναι με γνώμονα το δικό σου καλό και μόνο. Πριν σου μιλήσει, έχει ζυγίσει και σκεφτεί όλες τις παραμέτρους. Γι’ αυτό άλλωστε στο μέλλον βλέπουμε να συμβαίνουν πράγματα που οι ίδιες μας είχαν πει από καιρό.
#2 Ξέρεις πόσες φορές έχει κλάψει σιωπηλά από χαρά, από αγωνία, από φόβο, από τύψεις; Όλη της η ζωή είναι τα παιδιά της και όλες οι σκέψεις της γυρνούν γύρω από αυτά. Σου έχει φωνάξει, σου έχει θυμώσει, την έχεις στεναχωρήσει, της έχεις μιλήσει απότομα και εκείνη είναι πάντα εκεί. Δίπλα σου! Είσαι ο μόνος πόνος στη ζωή της που της έφερε χαρά, που την ολοκλήρωσε και όσο και να πονάμε τις μανούλες μας, εκείνες είναι εκεί. Όταν σηκώνουμε πυρετό, όταν χωρίζουμε, στις χαρές και τις επιτυχίες μας. Σε όλα δίπλα. Και νιώθουν, όπως νιώθεις. Μάλλον, νιώθουν αυτό που νιώθεις, σε βαθμό υπερθετικό.
#3 Από τότε που σε έφερε στον κόσμο, ντύθηκε με έναν άτρωτο μανδύα. Έχει αποκτήσει διαίσθηση, το αλάνθαστο μητρικό ένστικτο, που πόσες φορές μας έχει γλιτώσει να ήξερες! Θυμάμαι ακόμα την ιστορία που μου λέει η μαμά μου. Τότε που με είχε αφήσει στη γιαγιά για να πάει σε μια δουλειά. Εγώ πήρα ένα παξιμάδι να μασήσω, μωρό ακόμα και πνίγηκα. Είχα γίνει μπλε και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Επιτόπου γύρισε πίσω, την ώρα ακριβώς που έγινε αυτό, λέγοντας στη γιαγιά ότι δεν αισθανόταν καλά και ότι ένιωθε ότι κάτι κακό μου συνέβαινε. Αλλά ακόμα και σήμερα, που είμαι ολόκληρη γαϊδούρα, όταν δεν νιώθω καλά, θα με πάρει τηλέφωνο και θα με ρωτήσει «Είσαι καλά;», γιατί το νιώθει ότι κάτι μου συμβαίνει. Α, ρε μανούλα!
#4 Ξέρει ότι οι συμβουλές της σου είναι βαρετές, αλλά εκείνη επιμένει. Δεν κουράζεται, δε βαριέται κι ας το βλέπει κάποιες φορές ότι μιλάει σε έναν τοίχο. Μην περνάς αψήφιστα αυτά που σου λέει. Ξέρει πολλά περισσότερα από εσένα, έχει ζήσει πολλά και δύσκολα και εκεί που είσαι, ήταν.
#5 Έχει δει άπειρες φορές παιδικά και έχει διαβάσει χιλιάδες φορές το ίδιο παραμύθι, ξανά και ξανά, μόνο και μόνο για να σε ευχαριστήσει.
#6 Ξέρεις πόσες φορές έχει ξενυχτήσει από αγωνία, τα βράδια που βγαίνεις έξω; Πόσες φορές κοιτάει το κινητό της, περιμένοντας να χτυπήσει πώς και πώς, για να μη σε ενοχλήσει εκείνη, απλά για να της πεις ότι είσαι καλά; Πόσο πονάει μέσα της όταν είσαι στεναχωρημένη, όταν σε έχουν αδικήσει και πληγώσει; Πόσες φορές έχει ευχηθεί να μπορούσε να πάρει όλο τον πόνο που νιώθεις, επάνω της, να ‘ξερες...
#7 Προσπαθεί πολύ να συνηθίσει τις αλλαγές, που είναι τεράστιες, τον τρόπο που πλέον φέρεται και μεγαλώνει η νέα γενιά. Τον κόσμο εκεί έξω που μέρα με τη μέρα αλλάζει και γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος. Κι ας τη λες πολλές φορές οπισθοδρομική. Εκείνη προσπαθεί πολύ να είναι όσο cool πρέπει...
#8 Πόσα προβλήματα που υπάρχουν στην οικογένεια έχει καταπιεί για να μη σε στεναχωρήσει; Πόσα σου έχει κρύψει, για να μη σε στιγματίσουν στην πιο τρυφερή σου ηλικία. Όταν μάθεις όλη την αλήθεια μεγαλώνοντας, πάλι από εκείνη, θα καταλάβεις πόσο μεγάλη ψυχή και αντοχή έχει αυτή η γυναίκα. Πόσα μπόρεσε να αντέξει και να συνδυάσει. Πόσες φορές χαμογελούσε ψεύτικα και παρίστανε πως όλα ήταν καλά, για να σε προστατέψει.
#9 Σε συγχωρεί. Πάντα. Παραβλέπει λάθη σου και λόγια σκληρά. Βρίσκει πάντα τρόπο να σε δικαιολογεί και να προσπερνάει ψέματα που νομίζεις ότι την πείθουν. Αλλά εκείνη ξέρει πάντα και τα πάντα.
#10 Έκανε πάντα και ακόμα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να σε στηρίζει. Θυσίασε πολλά στη ζωή της για να το κάνει αυτό για εσένα. Χρόνο, χρήματα, τον ίδιο της τον εαυτό.
Όλα αυτά και άλλα τόσα ακόμα έχει κάνει και η δική σου μανούλα. Γι’ αυτό, της αξίζει μια σφιχτή αγκαλιά και ένα «ευχαριστώ». Τουλάχιστον.
Διάβασε εδώ τα λάθη που όλες οι μανούλες κάνουν στο πρώτο τους παιδί.