Σου έχει τύχει ποτέ να βλέπεις το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά ή να βλέπεις ένα όνειρο, να ξυπνάς, να ξανακοιμάσαι και να συνεχίζει το ίδιο όνειρο από εκεί που σε άφησε όταν ξύπνησες; Πραγματικά περίεργες καταστάσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο χρόνο; Είναι μια έννοια τελικά που μπορεί να οριστεί;
Ένα άλλο παράξενο φαινόμενο αντικατοπτρίζεται ακριβώς σε αυτή την πρόταση: "Aυτή τη σκηνή την έχω ξαναζήσει".
Είναι αυτή η αίσθηση που έχεις ότι αυτό που ζεις τώρα το έχεις ξαναζήσει. Και ενώ φαντάζει σαν μια αλλόκοτη και ανεξήγητη σκέψη, στην ουσία εσύ νιώθεις ότι μπορείς να "τραβήξεις" μια μνήμη από το μυαλό σου που θα εξηγήσει κάπως ότι όντως σε αυτό το μέρος έχεις ξαναβρεθεί.
Και όμως αυτή η μυστηριώδης αίσθηση έχει κάποια βάση και δεν την νιώθεις τυχαία!
Καταρχάς το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "deja vu", είναι γαλλική λέξη και σύνθετη. Αποτελείται από το επίρρημα deja, που σημαίνει ήδη,ακόμη, πριν και από το επίθετο vu που σημαίνει εθεάθη.
Η λέξη αυτή χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον ψυχιστή Αιμίλιο Μποϊράκ, για να περιγράψει της εξής κατάσταση: " Στέκομαι στο σταυροδρόμι δυο παράλληλων κόσμων, που κάποια στιγμή φαίνονται να τέμνονται.."
Μήπως όλο αυτό σημαίνει ότι ζούμε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά, μέχρι να πάρουμε κάποιο μάθημα ή μέχρι να εκπληρώσουμε κάποιο σημαντικό σκοπό στη ζωή μας; (Αναρωτιέται μια μεταφυσική ψυχή σαν και μένα.)
Ο Αϊνστάιν πάντως επικυρώνει το "άλμα στο χρόνο" εξηγώντας πως τα σωματίδια μπορούν να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο και ότι τα σύμπαντα είναι πολλαπλά.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως ο εγκέφαλος είναι πολυεργαλείο και μέσα σε όλες τις ικανότητες του μπορεί να ταξινομήσει όλες τις πληροφορίες που παίρνει από το περιβάλλον και να τις ανακαλέσει όταν είναι επιθυμητό. Αυτό το μέρος του εγκεφάλου βρίσκεται συνεχώς σε εγρήγορση και όσο πιο κοντινή σχέση έχουν οι πληροφορίες μεταξύ τους τόσο πιο κοντά βρίσκονται στην τράπεζα μνήμης.
Για να το καταλάβεις καλύτερα αυτό θα σου εξηγήσω κάτι πολύ σημαντικό. Ο εγκέφαλος οργανώνει τη μνήμη χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις μαζί φτιάχνοντας νοητικές εικόνες. Η ομαδοποίηση όλων αυτών των στοιχείων που συλλέγει συγχρονίζονται, γίνονται ένα, δεν υπάρχει χρόνος γι΄αυτά.
Μια πληροφορία δεν χάνεται ποτέ απλά εξαφανίζεται από την αντίληψη μας και εμφανίζεται σε άλλη στιγμή αλλαγμένη αλλά εμφανώς αναγνωρίσιμη.
Ίσως, και το εκφράζω με επιφύλαξη, ότι έτσι εξηγείται κάπως το φαινόμενο "deja vu"!
Η εξωσωματική εμπειρία είναι παραίσθηση ή πραγματικό φαινόμενο;Παραμέρισε για λίγο τη λογική σου για να διαβάσεις το άρθρο!