Η ειλικρίνεια είναι ο έρωτας της αλήθειας. Όχι, δεν το λέω εγώ, με πρόλαβε και το είπε ο μεσιέ Ροσφουκώ. Πόση ειλικρίνεια αντέχετε γυναίκες στον έρωτα όμως; Καλά, για εμάς τους άντρες, δεν το αναφέρω καν…
Εγώ προσωπικά είμαι outspoken που λένε και στην Ινγκλετέρα. Ό,τι σκέφτομαι το ξεφουρνίζω ανεξαρτήτου ώρας και ανθρώπου. Ναι, το έχω πληρώσει. Αλλά είδα πως με τον καιρό (καλά στα επαγγελματικά δεν το συζητώ) πως στις σχέσεις ίσως καλό θα είναι να κρατάς κάτι για τον εαυτό σου. Κάτι που προφανώς διαφοροποιείται από στάδιο σε στάδιο της σχέσης…
-1ο στάδιο: Στο ψήσιμο της σχέσης
Εδώ είναι το στάδιο που όλες οι γυναίκες ζητούν από τον άλλο να είναι ειλικρινής. Αλλά όταν είναι ειλικρινής ένας άντρας με το τι αισθάνεται αρχίζουν τα προβλήματα. ΟΚ, μας παίρνετε για ψυχωτικούς γιατί καμία γυναίκα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο τι νιώθει ο άλλος. Ή δεν το πιστεύει ή αγχώνεται. Το μόνο σίγουρο είναι πως καλού-κακού αγόρια μην λέτε όσα νιώθετε. Έχετε χρόνο να τρομάξετε το κορίτσι σας…
-2ο στάδιο: Η περίοδος του μέλιτος
Εδώ ξεκινούν και τα πρώτα προβλήματα. Θέλουμε να είμαστε ειλικρινής, βγαίνει η μιλιά αλλά κόβεται. Όχι για τα αισθήματα. Έχουμε χρόνο… Για το παρελθόν μας. Ποιοι ήμασταν, τι κάναμε. Γιατί να ξέρετε πως 99% σας έχουμε πει ψέματα για να σας ρίξουμε. Συνηθισμένη τακτική, η οποία αποδίδει. Γιατί να αλλάξει; Θα σας πούμε γυναίκες μερικά πράγματα. Όχι όλα. Πιθανότατα (πιθανότατα λέγω) να ξενερώσετε. Αλλά ακόμη δεν τρομάζετε…
-3ο στάδιο: Το πέρασμα του χρόνου
Κάποια στιγμή ο έρωτας φεύγει (ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται μια φίλη μου, δεν συμφωνώ) και εκεί ξεκινάει η φθορά. «Να της πω ότι έχω αρχίσει και βαριέμαι;», «Να της πω ότι στο σεξ κάνουμε τα ίδια και τα ίδια;», «Να της πω, πως δεν είμαι ερωτευμένος;». Καλά, εννοείται πως δεν το λέει κανείς μας και όσοι λίγοι τολμήσαμε το πληρώνουμε ακόμα. Είμαστε περήφανοι και ειλικρινεις…
-4ο στάδιο: Η ώρα του χωρισμού
Η ώρα των μεγάλων αληθειών. Εκεί που τα στόματα ανοίγουν ένθεν και ένθεν (εκείθεν και εντεύθεν) και εκτοξεύονται αλήθειες με ρυθμό που δίνει ο Σπανούλης ασίστ (η τελική πάσα που οδηγεί σε καλάθι κορίτσια…). Μαθεύονται πολλά και τελικά είναι ξεκάθαρο πως η ειλικρίνεια μπορεί να γίνει όπλο. Αν ήμασταν όλοι ειλικρινείς νωρίτερα θα γλυτώναμε πολύ κλάμα. Τι πάει να πει με απάτησες με τον σουβλατζή;;;
Όσο για τα αισθήματα;
Υπάρχει μια βασική αρχή σε αυτό το κομμάτι: Να λες όσα αισθάνεσαι και μπορείς να στηρίξεις μεσιέ. Αν δεν μπορείς δεν τα λες. Θες να τρομάξεις γυναίκα; Πες της τι πραγματικά αισθάνεσαι. Αλλά πρόσεξε! Να είσαι σίγουρος, όχι να κάνεις φιγούρα να την ρίξεις στο κρεβάτι (κατάπτυστο, να τα λέμε και αυτά). Καλά, δεν εννοώ σε βαθμό ψυχονεύρωσης, γιατί υπάρχει μια λεπτή, λεπτή γραμμή που χωρίζει τον έρωτα με την παράνοια. Την πέρασες; Ο σύνδεσμος τρόφιμων «Η Φωλιά του Κούκου» σε καλωσορίζει.
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Να λέμε την αλήθεια, άντρες και γυναίκες. Δεν έχει σημασία αν αντέχετε η όχι. Σημασία έχει να είμαστε καλά μέσα μας. Καλύτερα να μετανιώνουμε λοιπόν για κάτι που είπαμε παρά για κάτι που δεν είπαμε. Δεν είναι ο άλλος υποχρεωμένος να ανταποδώσει την ειλικρίνεια, ούτε να θαμπωθεί. Έχουμε εμείς όμως υποχρέωση να είμαστε ειλικρινείς.
Ένα πράγμα κατάφερα να μάθω στη ζωή μου και να είναι αξίωμα: Όταν η αλήθεια εμφανίζεται οι πολλοί φεύγουν, οι λίγοι και καλοί μένουν. Και είναι καλύτεροι…
Πόση ειλικρίνεια αντέχετε τελικά γυναίκες;
ΥΓ: Μην ρωτήσετε πόση αντέχουμε εμείς! Η απάντηση είναι… καμία! Ας πιστεύουμε όλοι πως το μόριο μας είναι το μεγαλύτερο! Έτσι για να μην χαλάμε τις καρδιές μας και ο κόσμος να είναι το ίδιο όμορφος!
ΥΓ 1: Αυτός ο Ροσφουκώ άραγε ήταν ειλικρινής στον έρωτα ή μόνο φιγούρα έκανε;
Δες ΕΔΩ γιατί σε εμάς τους άντρες αρέσουν υπερβολικά οι... κοντούλες!