Η ειλικρίνεια είναι τεράστια αρετή. Σας το λέω εγώ που είμαι ένας άνθρωπος που λέει μόνο αλήθεια και το έχει πληρώσει και θα το ξαναπληρώσει. Αλλά εμείς οι άντρες δεν σας τα λέμε όλα, και ας θέλουμε. Για καλό όλων μας!
Όταν είμαστε έξω για καφέ, ποτό, φαγητό, ακόμη και στο κρεβάτι πολλές φορές αρκετές σκέψεις φεύγουν από τον εγκέφαλο και μπλοκάρουν στην άκρη της γλώσσας. Γιατί το αντρικό ένστικτο ξέρει πως άπαξ και πει μερικές ατάκες, θα πάει για ψάρεμα. Και εσείς γυναίκες αλλούτερα…
Αυτά λοιπόν θέλουμε να σας πούμε αλλά τα «πνίγουμε» μέσα μας…
-«Μωρό μου πάχυνες»
Ευτυχώς που όλοι οι άντρες έχουμε προγραμματιστεί να το κρατάμε. ΟΚ, οι γυναίκες με καμπύλες μας αρέσουν και για μένα είναι και πιο sexy. Αλλά όταν το καταλαβαίνουμε πως πήρατε μερικά κιλάκια, θέλουμε να το πούμε αλλά δεν μπορούμε. Βασικά δεν τολμάμε. Και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι…
-«Γκρινιάζεις πολύ»
Πόσες φορές έχουμε φτάσει στο σημείο να το πούμε και το πνίγουμε ξέρετε; Μπορεί και 3 φορές την ώρα. Αλλά ξέρουμε πως άπαξ και το πούμε οι 3 φορές την ώρα θα γίνουν 13 ώρες, ο βαθμός γκρίνιας σε ένταση θα φτάσει πολλά amber, οπότε απλά υπομένουμε στωικά. Σαν βουδιστές μοναχοί.
-«Ωραία η φίλη σου»
Ένας κολλητός μου είχε κάνει το λάθος να το πει. Ζούσε επικίνδυνα ο άτιμος και πλέον ζει και single. Προφανώς και δεν θέλουμε να σας απατήσουμε, αλλά άμα πούμε την ατάκα θα ξεσπάσει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Οπότε την θαυμάζουμε βουβά και διακριτικά. Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον
-«Μωρό μου τα δόντια σου με πονάνε»
Ναι, όπως καταλάβατε γυναίκες αυτό είναι για το κρεβάτι. Τι να κάνουμε, δεν είναι εύκολο παιχνίδι ο στοματικός έρωτας (και για τα δυο φύλα). Αλλά όταν το κάνετε εσείς και μας δαγκάνετε, αυτόματα θέλουμε να το πούμε. Αλλά υπερισχύει το ένστικτο του στυλ «Θα σταματήσει άμα το πω», και απλά το συνηθίζουμε. Τόσο ξεκάθαρα!
-«Ξεκόλλα ρε αγάπη, παπούτσια είναι στην τελική»
Εμείς σαν αγοράκια δεν ενδιαφερόμαστε για τα παπούτσια. Όταν μας σέρνετε από βιτρίνα σε βιτρίνα και μας δείχνετε γόβες, μπότες, σανδάλια και… παγοπέδιλα, εμείς έχουμε μόνο μια φράση στο μυαλό μας: «Όλα ίδια είναι!». Αν μας πάτε να ψωνίσουμε εσώρουχα για εσάς εκεί θα δείτε πόσο μας αρέσει το shopping…
-«Ναι αγάπη, πονάει από πίσω»
Καλό ε; Ξέρετε τι εννοώ! Ναι, το ξέρουμε ότι πονάει αλλά ποιος γενναίος θα πει εκείνη την ώρα «Μωράκι το ξέρω ότι πονάει»; Κανείς! Και ενώ νιώθουμε τον πόνο σας και στεναχωριόμαστε ουδείς θα το πει. Ενώ το ξέρει. Και μην περιμένετε και ποτέ γυναίκες, απλά σας ενημερώνω…
-«Είμαι ερωτευμένος μαζί σου»
Από προσωπική πείρα θα σας πω ότι δεν το λέμε γιατί όποτε το έχουμε πει καταλήγουμε με σπασμένα μούτρα και εγωισμό. Θέλουμε να το πούμε, αλλά μην περιμένετε. Δεν θα το ακούσετε αν δεν περάσει καμιά 10αριά χρόνια. Έτσι για την σιγουριά. Γιατί είπαμε καλή η ειλικρίνεια, αλλά άμα σπας τα μούτρα σου την κρατάς για σένα.
-«Πως οδηγάς έτσι, θα μας σκοτώσεις»
Μερικοί δεν αντέχουν και το λένε, αλλά είναι εκείνοι που είδαν τον χάρο με τα μάτια τους. Ή ένα τρόλεϊ να έρχεται πάνω τους. Πατάμε φρένα σαν συνοδηγοί, βγάζουμε άναρθρες κραυγές όπως όταν χάνει ευκαιρία η ομάδα (βλέπε αααχ, ωωωχ), αλλά το ράβουμε γιατί θα ξεκινήσει νέος γύρος καυγά. Συν ότι θα μας αφήσετε στην μέση του πουθενά.
-«Μην ξαναργήσεις ποτέ»
Καλή η προσπάθεια, αλλά δεν μπαίνουμε στον κόπο…
ΥΓ: Ναι, είναι και άλλες 100 φράσεις που θέλουμε να πούμε αλλά τις «καταπίνουμε»…
ΥΓ 1: Το «συμβαίνει σε όλους μωρό μου», πάντως εσείς ψωμοτύρι το έχετε…
Και ΕΔΩ θα διαβάσεις τις ατάκες που λέτε εσείς και πως τις καταλαβαίνουμε εμείς!