Υπάρχει ένας άνθρωπος στον κόσμο που σε λατρεύει απεριόριστα, εκτός από τη μαμά σου. Αναφέρομαι στη γιαγιά σου, τη γυναίκα αυτή που σε έχει μεγαλώσει και που δίνει και την ίδια της τη ζωή για σένα. Η γιαγιάκα μου είναι η δεύτερη μανούλα μου και η αδυναμία που της έχω είναι απεριόριστη. Εκείνες είναι που μας κακομαθαίνουν, που μας δίνουν κρυφά γλυκά και χαρτζιλίκια, από όταν ήμασταν μικρά ακόμα, εκείνες που είναι πάντα δίπλα μας, που μαλώνουν τους γονείς μας όταν υψώνουν τη φωνή τους και μας κάνουν μια παρατήρηση και που πάντα παίρνουν το μέρος μας. Γιατί, όπως μου λέει και η γιαγιάκα μου «Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου».
Τα χρόνια περνούν και η γιαγιά μας γερνάει. Δεν έχει το κουράγιο και τη δύναμη που κάποτε είχε. Μπορεί να μην ακούει πια καλά κι όμως, ακούει πάντα το αμάξι μου και το ασανσέρ που σταματάει στον ακριβώς από κάτω όροφο. Και πάντα θα έρθει να με δει, να μου μιλήσει, να μάθει πώς ήταν η ημέρα μου και αν χρειάζομαι κάτι. Γιατί λέει ότι η μαμά δεν είναι το μόνο της παιδί. Γιατί λέει ότι εμείς της δίνουμε ζωή. Γιαγιάδες όλου του κόσμου, αυτά είναι κάποια πράγματα που θέλουμε να σας πούμε , όλα τα εγγόνια. Μπορεί να μην τα λέμε συχνά, αλλά τα νιώθουμε βαθιά.
Γιαγιά, σ’ ευχαριστώ που...:
- Μου μαγειρεύεις κάθε μέρα και δε θυμώνεις ποτέ αν τελικά δεν έρθω σπίτι για να φάω, ή αν κάνω κάποια αγενή γκριμάτσα αν δεν μου αρέσει το φαγητό. Ευχαριστώ που κατεβαίνεις κάθε βράδυ στο σπίτι για να με ρωτήσεις τι θέλω να μου μαγειρέψεις αύριο. Γιαγιά μου, ευχαριστώ που κουράζεσαι εσύ τόσο, για να έχουμε καθημερινά έτοιμο, ζεστό φαγητό στο σπίτι. Είσαι η καλύτερη μαγείρισσα.
- Είσαι τόσο καλός άνθρωπος. Στα μάτια σου καθρεφτίζεται όλη η καλοσύνη του κόσμου. Δεν μιλάς άσχημα για κανέναν και έχεις πάντοτε έναν καλό λόγο να πεις. Ακόμα και για εκείνους που δεν τους αξίζει. Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο με τόσο μεγάλη και δυνατή καρδιά.
- Με αγκαλιάζεις τόσο τρυφερά. Αυτό το φιλί σου στο μέτωπο, πόσο με ηρεμεί. Μπορεί να φτιάξει ακόμα και τη χειρότερη ημέρα. Κάθε φορά που είμαι στην αγκαλιά σου, νιώθω παιδί.
- Ακους ευλαβικά και πάντα με χαμόγελο όλα μου τα νέα. Είτε αφορούν τη δουλειά μου, είτε την προσωπική μου ζωή. Κι έχεις πάντα την καλύτερη και πιο σοφή συμβουλή να μου δώσεις. Να ξέρεις πως τα λόγια σου, τα κρατώ σαν φυλαχτό.
- Έχεις τόσα πράγματα στο κεφάλι σου και όμως κάθε μέρα χαμογελάς. Και μας φτιάχνεις και τη δική μας ημέρα, ενώ μας θυμίζεις ότι όλα στη ζωή αντιμετωπίζονται αν υπάρχει υγεία κι αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν.
- Έχεις πάντα τον τρόπο να μου φτιάξεις τη διάθεση και να πάρεις μακριά όποιο βάρος ή στεναχώρια μπορεί να με τυραννάει.
- Με φρόντιζες πάντα όταν ήμουν άρρωστη και ακόμα το κάνεις.
- Είσαι η μεγαλύτερη και πιο φανατική θαυμάστριά μου. Και που πιστεύεις ότι η Μενεγάκη και η Σία Κοσιώνη δεν πιάνουν μία μπροστά μου.
- Για τις ιστορίες που μου λες και τα παραδείγματα ζωής που μου δίνεις.
- Που παντρεύτηκες αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, τον καλύτερο παππού του κόσμου.
- Που πάντα με σταυρώνεις πριν φύγω από το σπίτι και μου λες ότι είμαι όμορφη.
- Που με ξεματιάζεις ό,τι ώρα κι αν σε πάρω τηλέφωνο, χωρίς ποτέ να παραπονεθείς.
- Που δεν ξεχνάς ποτέ τα γενέθλια και τη γιορτή μου και που μου κάνεις πάντα δώρα, ακόμα κι αν η σύνταξή σου φτάνει για τα απαραίτητα.
- Που μου έμαθες να σέβομαι τον εαυτό μου και μου υπενθυμίζεις την αξία μου, όταν εγώ την ξεχνάω.
- Που μου λες πάντα την αλήθεια. Εκτός από τις φορές που σε ρωτάω αν πάχυνα.
- Που είσαι τόσο δυνατή γυναίκα, που κατάφερες να μας στηρίξεις ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Να από πού πήρε η μαμά τελικά!
Γιαγιά μου, αυτή η λίστα τελειώνει εδώ γιατί έγραψα πολλές λέξεις και πρέπει να σταματήσω και όχι γιατί δεν έχω και άλλα να πω. Θα στα πω από κοντά... Σ’ αγαπώ και σ’ ευχαριστώ γιατί χωρίς εσένα, δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα.
Μάθε να συγχωρείς και να προσπερνάς. Εδώ θα διαβάσεις πώς να αφήσεις στο παρελθόν ό,τι σε πλήγωσε και να πας παρακάτω...