Capsula Mundi: Όταν πεθάνω θα γίνω δέντρο

Μπορείς κι εσύ. Μέσω μιας οργανικής, βιοδιασπώμενης κάψουλας.
Capsula Mundi: Όταν πεθάνω θα γίνω δέντρο



Όλοι τον σκεφτόμαστε καμιά φορά τον θάνατο. Κι όλοι έχουμε βιώσει έστω και μια κηδεία. Κανείς μας δεν θέλει να πάει 3 μέτρα κάτω από τη γη. Μακάβρια όλα αυτά, αλλά η συνέχεια είναι συναρπαστική.

Για να καείς, πρέπει να "ταξιδέψεις" κι άλλο μετά το "μεγάλο ταξίδι" (ειρωνία ε;). Γι' αυτό άσε τις ταφόπλακες και τους φούρνους. Η λύση είναι στη φύση. Στο δικό μου θάνατο (κι αν θες κάνεις follow) θα γίνω ένα ολάνθιστο, καταπράσινο και ψηλόλιγνο δεντράκι (για να θυμίζω και κάτι από το τωρινό physique μου).

Η ανακάλυψη είναι σπουδαία και έπεσα πάνω της χαζεύοντας στη Lifo. H λύση στη μετά θάνατον ζωή, έρχεται από την Ιταλία και ονομάζεται Capsula Mundi. Τι είναι;

Μια οργανική, βιοδιασπώμενη κάψουλα που μετατρέπει το νεκρό σώμα σε δέντρο. Φυσικά κανείς μας δεν μπορεί να γίνει δέντρο, αν δεν έχει σπόρο. Οπότε ο "υποψήφιος νεκρός" μπορεί να επιλέξει το δέντρο που επιθυμεί να γίνει, πριν την "κακιά στιγμή". Αφού πεθάνει, το σώμα τοποθετείται σε στάση εμβρύου στην κάψουλα, η οποία έχει σχήμα αυγού, και από πάνω της φυτεύεται ο σπόρος. Έτσι το σώμα μετατρέπεται σε πηγή θρεπτικών συστατικών, ώστε να μεγαλώσει το δέντρο. 

Οι φίλοι και συγγενείς του νεκρού, το μόνο που έχουν να κάνουν, είναι να το περιποιούνται σαν οποιοδήποτε δέντρο. Μόνο που το συγκεκριμένο θα είναι ο άνθρωπός τους.

Οι Anna Citelli και ο Raoul Bretzel, που συνέλαβαν και υλοποίησαν την ιδέα (designers και καλλιτεχνικές φύσεις, αμφότεροι), αναρωτήθηκαν ποιος είναι ο ρόλος τους απέναντι σε μια κοινωνία που έχει απομακρυνθεί τόσο από τη φύση.

"Θέλαμε να αφιερώσουμε το χρόνο δουλειάς μας σε μια πραγματικά σημαντική στιγμή. Κι ο θάνατος είναι μια τέτοια στιγμή. 

Ο άνθρωπος δεν ανήκει μόνο στο ανθρώπινο είδος, αλλά και στη φύση. Από τότε που κατάφερε να εκφραστεί μέσω της γραφής, το δέντρο συμβολίζει την ένωσή του με τη γη και τον ουρανό, υλικά και πνευματικά, σώμα και ψυχή".

Σκέψου να υπάρχει ένα νεκροταφείο που αντί για ταφόπλακες να έχει μόνο δέντρα. Και το κάθε δέντρο θα έχει ένα όνομα. Και το κάθε όνομα μια ιστορία: Αυτή του ανθρώπου που το "γέννησε".