Ο ηθοποιός Μιχάλης Οικονόμου, με μια γεννναία ανακοίνωση, αποφάσισε τα κάνει outing γράφοντας στο facebook: "Το 2015 ήταν μια ευλογημένη χρονιά, μέσα στην οποία έκανα το δικό μου Outing σε γονείς και οικογένεια. Η αποδοχή τους ήταν ολοκληρωτικά αγαπητική και δεν έχω πια λόγο να κρύβομαι. Επίσης έχει πνευματικό και μια ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία. Κάνει δύσκολες θεατρικές επιλογές. Γενικά είναι ένας άνθρωπος που κουβαλάει πολλές αντιφατικές ταυτότητες και τα καταφέρνει μια χαρά.
Από τον Πάνο Ζόγκα
Τι σημαίνει για σένα η λέξη ευγνωμοσύνη;
Θεωρώ ότι ορίζει τον μέσο όρο της καθημερινότητάς μας. Αν π.χ. πέντε λεπτά μέσα στη μέρα μου νιώσω ευγνώμων για τα αυτονόητα που έχω, τότε αυτομάτως ο μέσος όρος του επιπέδου της ημέρας μου εκτοξεύεται στα ύψη. Πολύ ψηλότερα από τη μίζερη ρουτίνα μου. Μια ρουτίνα που μπορεί να τη βαριέσαι, αλλά για άλλους μπορεί να θεωρείται πολυτέλεια. Το να έχεις νερό είναι πολυτέλεια, το να έχεις φαγητό και μια στέγη πάνω από το κεφάλι σου, επίσης. Μέσα στη ρουτίνα και το άγχος μας, μοιράζουμε καμιά φορά το βλέμμα και την καρδιά μας σε εκατό πράγματα ταυτόχρονα, και εξαντλούμε τον εαυτό μας. Το να νιώσεις ευγνωμοσύνη είναι να πάρεις μια μικρή απόσταση ασφαλείας από τα προβλήματα της μέρας, και να δεις και να εκτιμήσεις το αυτονόητο. Να πεις «κοίτα τι καλά που είμαι!΄Εχω δουλειά, χέρια, πόδια, ανθρώπους πλάι μου». Να μην γκρινιάζεις συνέχεια με τον εαυτό σου και αυτό που ζεις. Να μην γκρινιάζεις με ηλιθιότητες και ασήμαντα πράγματα.
Την ευγνωμοσύνη πώς την έμαθες; Γιατί κάπως τη μαθαίνεις, και πολλές φορές με τον σκληρό τρόπο.
Η αλήθεια είναι πως παλιότερα ήμουν πολύ αγχώδης, σκληρόκαρδος, ήθελα να τα ελέγχω όλα. Χρειάστηκε να πιάσω κάποιον προσωπικό πάτο. Να γίνω πολύ μίζερος και πολύ σκοτεινός για μια περίοδο της ζωής μου και τελικά να μάθω πως δεν αξίζει να χαλιέμαι για μικροπράγματα. Δεν αξίζει να με χαλάω, να με κλέβω, να με διαλύω και να κοιτάω την άβυσσο. Η ευγνωμοσύνη σε σηκώνει 10 εκατοστά από το έδαφος και κάποια στιγμή ανασαίνεις.
Πότε ήταν αυτή η σκοτεινή περίοδος της ζωής σου; Πότε ένιωσες ανίσχυρος;
Ένιωσα ανίσχυρος να διαχειριστώ κάποιες καταστάσεις που με αφορούσαν σχετικά και με το θέμα της κρίσης, και με κάποια προσωπικά θέματα, και με το που έχασα τη γιαγιά μου το 2014, και με κάποια άλλα πράγματα, έγινε μια ευθυγράμμιση δυσκολιών, συνέπεσαν κάποια πράγματα ταυτόχρονα δηλαδή, που με έβαλαν σε μια καταθλιπτική σκοτεινή περίοδο. Τώρα αν με ρωτάς, νιώθω ευγνώμων που πέρασα αυτή τη φάση γιατί ξέρεις πως όταν πιάνεις πάτο έχεις δύο πολύ καθαρές επιλογές. Ή να μείνεις εκεί ή να πεις θα κάνω κάτι να το αλλάξω. Και νιώθω τώρα τυχερός γιατί έκανα πολλές αλλαγές και πολλές παραδοχές.
Ήταν πολύ γενναία η παραδοχή σου να πεις δημόσια ότι είσαι gay.
Θεωρώ ότι δεν αφορά κανέναν μας η σεξουαλική ταυτότητα του άλλου. Δεν θα έπρεπε να αφορά. Αλλά όταν κάποια πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, δεν είναι, όταν η μη αποδοχή της κοινωνίας σε θέματα διαφορετικότητας (είτε είναι θέμα χρώματος, φύλου, σεξουαλικότητας, θρησκείας, είτε οτιδήποτε άλλο) δυσχεραίνει τη ζωή κάποιων ανθρώπων, θεωρώ ότι με το να δηλώσεις τι είσαι, μπορεί να βοηθήσεις στο να γίνει ορατό αυτό το πρόβλημα. Φοβόμαστε το διαφορετικό, το θεωρούμε απειλή, γιατί κατά βάθος ανησυχούμε ότι μπορεί να ενυπάρχει και μέσα μας αυτό που φοβόμαστε.
Εσύ θεωρείς ότι βοήθησες;
Μου έστειλαν πολλοί άνθρωποι μήνυμα πως τους βοήθησε αυτό που έκανα, πως τους έδωσε ελπίδα, γιατί το έκανα με έναν πολύ απλό τρόπο και απλώς το μοιράστηκα. Τους φάνηκε δηλαδή απλό. Κατ’ αρχάς για να φτάσω να το κάνω, πρώτα το έκανα στους γονείς μου. Που είναι μεγάλη ψυχοθεραπεία και απελευθέρωση να μιλήσεις για σένα στους γονείς σου. Να σε δεχθούν σαν άνθρωπο, σαν παιδί τους όπως είσαι. Και ήμουν από τους τυχερούς που με αγκάλιασαν και μου έδειξαν πλήρη αποδοχή.
Ο πατέρας σου πώς το δέχτηκε;
Ο πατέρας μου, παρόλο που ήταν καπετάνιος, ναυτικός, ψημένος άνθρωπος, πάντα με φόβιζε πώς θα το δεχόταν, και τελικά μου είπε: «Σε δέχομαι όπως είσαι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε δεχτώ». Πιο μεγάλη ήταν η αποδοχή του πατέρα μου, παρά η εικόνα που κουβαλούσα εγώ ο ίδιος για χρόνια για το πώς θα με δεχτεί.
Περισσότερα στο DownTown που κυκλοφορεί.