Halloween: 5 ταινίες που πρέπει να δεις απόψε

Ποθητές, μισητές και αγαπημένες μάγισσες της μεγάλης οθόνης.



To Halloween έφτασε και μπορεί να μην το γιορτάζουμε στην Ελλάδα όμως όλος αυτός ο οργασμός τρόμου που επικρατεί γύρω από το έθιμο του δυτικού κόσμου με έκανε να αναλογιστώ τις κινηματογραφικές μάγισσες που στιγμάτισαν τη ζωή μου.

Άλλες από αυτές με γοήτευσαν, άλλες με στοίχειωσαν και άλλες έμειναν στη μνήμη μου με τρομερή συμπάθεια. Σχεδόν όλες από αυτές όμως τις γνώρισα σαν παιδί και πραγματικά έχασα τον ύπνο μου όταν τις πρωτοσυνάντησα. Το παράξενο βέβαια είναι ότι σήμερα που τις ξαναβλέπω με νοσταλγία δεν καταλαβαίνω τι συνέβαινε μέσα στο μυαλό μου εκείνη την εποχή.

Οι μάγισσες του Ίστγουικ (1987)

The Witches of Eastwick

Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα την ορολογία «κωμωδία τρόμου». Μόνο που τότε  τίποτα δε μου είχε φανεί αστείο και ειδικά ο εμετός από κεράσια της Βερόνικα Κάρτραϊτ αλλά και τα εκατοντάδες φίδια κάτω από το  σεντόνι της Σερ. Πάντως είναι σίγουρα μία από τις πιο συναρπαστικές και γεμάτες αισθησιασμό ταινίες που έχω δει στη ζωή μου.

 

Ο θάνατος σου πάει πολύ (1992)

Death becomes her

Τα όνειρα πολλών ανδρών είχε στοιχειώσει εκείνη την εποχή η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, ως η μάγισσα που έφτιαχνε το φίλτρο της ομορφιάς και της αθανασίας. Αυτή η μάγισσα ήταν και η πιο σέξι καθώς κυκλοφορούσε πάντα ημίγυμνη με το πιο ψαρωτικό ύφος. Και παρόλο που η Ιζαμπέλα δεν με τρόμαζε, αυτή η ταινία τότε μου έμοιαζε με splatter.

Hocus Pocus (1993)

Σε αυτή την ταινία η Μπέτι Μίντλερ με τις μάγισσες αδερφές της έγραψαν ιστορία καθώς τραγούδησαν την πιο ωραία κατά τη γνώμη μου διασκευή του I put a spell on you. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι παρόλο που έχω δει το Hocus Pocus δεκάδες φορές, μέχρι σήμερα δε γνώριζα ότι στο ρόλο της μικρής αδερφής μάγισσας ήταν η Sarah Jessica Parker.

 

Οι Μάγισσες (1996)

The Craft

Ό,τι πιο τρομακτικό είχα δει στην εφηβική μου ηλικία. Επική η ερμηνεία της Φαιρούζα Μπαλκ στο ρόλο της πιο μισητής μάγισσας. Ορίστε και η αγαπημένη μου σκηνή.

 

Αστερόσκονη (2007)

Stardust

Είναι ίσως η μόνη φορά που θα δεις τη Μισέλ Φάιφερ άσχημη. Μου άρεσε πολύ που την είδα σε αυτό το διαφορετικό ρόλο παρόλο που δε με έκανε να την αντιπαθήσω όσο έπρεπε.