Η εμπιστοσύνη είναι το Α και το Ω σε μια σχέση. Είτε φιλική, είτε ερωτική και γενικά σε οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας. Επειδή όμως εγώ δεν γράφω για φιλικά πράγματα (άσχετα ότι την ατάκα ‘Σε βλέπω σαν φίλο’ την έχω ακούσει περισσότερες φορές και από σκύλο) θα σας πω γυναίκες πώς να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του συντρόφου σας.
Καταρχάς να καταλάβουμε τι είναι εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη για έναν άντρα δεν θεωρείται πως θα αφήσει την κοπέλα του να πάει διακοπές με τις φίλες της. 1ΟΝ: Δεν είναι κτήμα του. 2ΟΝ: Αν θέλει να τον απατήσει, δεν θα περιμένει να πάει διακοπές. 3ΟΝ: Εννοείται πως η κοπέλα που είναι δίπλα σε έναν άντρα είναι ξεχωριστή και δεν κάνει σαχλαμάρες όταν δεν είναι μαζί του.
Εμπιστοσύνη σημαίνει πως είναι εκεί όταν δεν είναι άλλος. Όταν θα δείξει πως στα δύσκολα θα της εκμυστηρευτεί τους φόβους του. Θα την εμπιστευτεί να «χτίσει» στη ζωή του. Το έχετε μοιραστεί γυναίκες αυτό το συναίσθημα; Εγώ ναι (με μια, ζωή να’χει) και είναι φοβερό συναίσθημα, άσχετα πως είχε την κατάληξη που είχε ο Τιτανικός. Αλλά σημασία δεν έχει αυτό, σημασία έχει ΕΣΕΙΣ να τα καταφέρετε κορίτσια. Και εγώ είμαι εδώ να σας τα πω. Πάρτε χαρτί και μολύβι, ή εκτυπώστε το κείμενο. Μην είστε πρωτόγονες…
-Μην φεύγετε στην ανάγκη
Η ζωή (όχι η γειτόνισσα μου) ποτέ δεν τα φέρνει όπως τα θέλουμε. ΠΟΤΕ. Εμείς οι άντρες τα αναπάντεχα δεν τα αντέχουμε (καλά, εγώ σίγουρα) και όταν έρχεται η κατραπακιά ψάχνουμε έναν άνθρωπο να μιλήσουμε. Στην προκειμένη ΕΣΕΝΑ. Ναι, εσένα. Αν λοιπόν εσύ δεν είσαι εκεί όχι εμπιστοσύνη δεν κερδίζεις, ούτε παρτίδα σε Pokemon. Γιατί τα κρατάμε εμείς οι άντρες αυτά. Εκεί είναι η δυσκολία και έτσι χτίζεται η εμπιστοσύνη. Αν δεν είστε εκεί στα δύσκολα, τι να σας κάνουμε στα εύκολα;
-Να εννοείτε όσα λέτε
«Θα πάμε θερινό σινεμά». Ναι, να πάμε όμως. Γενικά να μάθετε στη ζωή σας να μην πιστεύετε λόγια, μόνο πράξεις. Στα λόγια όλοι καλοί είμαστε (εγώ όχι). Στις πράξεις φαίνεται αυτός που ενδιαφέρεται πραγματικά (εκεί είμαι καλός). Να μάθετε να μην στριμώχνετε τα όνειρά σας σε λέξεις. Γυναίκες να δείχνετε με πράξεις αυτό που λέτε. Το «θέλω να είσαι στη ζωή μου» με το «κάνω κινήσεις να είσαι στη ζωή μου» είναι όση απόσταση χωρίζει το Νέο Ηράκλειο με την Πλατεία Βάθη. Και σε ώρα αιχμής είναι πάρα πολύ ώρα.
-Να μας δείχνετε και εσείς εμπιστοσύνη
Εμείς οι άντρες είμαστε παιδιά παγιδευμένα σε σώμα άντρα. Θέλουμε το «μπράβο» μας. Θέλουμε να μας δείχνετε πως ποντάρετε σε εμάς, άσχετα πως θα τα κάνουμε θάλασσα. Αλλά δείξτε πως ποντάρετε σε εμάς. Πως στα δύσκολα θα αναζητήσετε την παρέα μας, την κουβέντα μας και την συμβουλή μας. Δεν είμαστε τόσο πολύ γαϊδούρια. Απλά δεν μπορούμε να σκεφτούμε όπως εσείς. Αλλά την εμπιστοσύνη ξέρουμε να την ανταποδίδουμε.
-Να μας συγχωρείτε
Λάθη κάνουμε όλοι. Μόνο οι πεθαμένοι (κούφια η ώρα που το γράφω) δεν κάνουν λάθη. Αν ξέρετε να μας συγχωρείτε, ξέρουμε να εμπιστευόμαστε. Αν ξέρετε να συγχωρείτε, ξέρουμε να αγαπάμε. Τι να σας πω; Ότι δεν θα κάνει λάθη ο άντρας που σας αγαπάει. Ξεχάστε το. Εσείς ξέρετε να μας τουμπάρετε. Εμείς όχι. Αλλά ο άνθρωπος που ξέρεις να συγχωρεί, αγαπιέται περισσότερο από άλλους.
Και τελικά τι είναι η εμπιστοσύνη; Το συναίσθημα που δένει δυο ανθρώπους. Το ίδιο συναίσθημα που γεννάει τον έρωτα. Γιατί είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις πως ό,τι και αν συμβεί σε αυτό τον πλανήτη θα υπάρχει ένας άνθρωπος που θα εμπιστεύεσαι και θα είναι πλάι σου. Θα σου πει «εγώ είμαι εδώ» ή θα σου πει «σε εμπιστεύομαι. Προχώρα και εγώ είμαι εδώ». Ψέματα δεν θα σας πω (τέτοιος δεν είμαι και έχω φάει τα μούτρα μου), δεν θα γίνει εύκολα. Πιθανότατα και ποτέ.
Αλλά να έχετε σαν στόχο να κερδίσετε την εμπιστοσύνη και μετά την αγάπη. Γιατί ο άνθρωπος που θα εμπιστευτεί δεν θα πληγώσει τον άλλον. Πάντα όμως να έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας πως η εμπιστοσύνη είναι μια διαρκής μάχη. Αν την χάσεις, δεν έχει ρεβάνς.
Ναι, η ζωή είναι άδικη. Γιατί αν ήταν δίκαιη ένα… τσικ, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο.
ΥΓ: «Ποια μοναξιά είναι χειρότερη από την έλλειψη εμπιστοσύνης;». George Elliot
YΓ 1: Tα ομορφότερα καλοκαίρια είναι μέσα τον χειμώνα. Αρκεί να υπάρχουν οι άνθρωποι που αγαπάμε κοντά μας.
ΥΓ 2: 10 μέρες Κεφαλονιά, απορώ και εγώ πως επέστρεψα Αθήνα!