Κάτω από εκεί που κάποτε ήταν η κρεβατοκάμαρα του Όθωνα, παίζει σουίνγκ και σερβίρεται κοκτέιλ Αμφιτρίτη και κατσικάκι στη γάστρα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΨΥΧΟΥΛΗ
Το 1834 ο Όθωνας Φρειδερίκος ανακηρύσσει την Αθήνα πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους κι από τότε αυτό που ξέρεις σήμερα ως ιστορικό κέντρο αρχίζει να χτίζεται: τα νεοκλασικά κτίρια που σήμερα θαυμάζεις αρχίζουν να ανεγείρονται, μαζί με τα νέα ανάκτορα που αργότερα θα στεγάσουν το βαυαρικό ζεύγος.
Μέχρι όμως να χτιστεί αυτό το παλάτι, ο Όθωνας με την Αμαλία του περιπλανιούνται και μοιράζουν τη ζωή τους στα λιγοστά αρχοντικά επιφανών πολιτών της εποχής, που φροντίζουν να τους φιλοξενήσουν όσο γίνεται πιο «βασιλικά», σε μια μικρή ακόμη επαρχιακή πόλη, με χωμάτινους δρόμους μέσα στη σκόνη.
Πίσω από το ροζ και το χρυσό που πρόσθεσαν η Μαρία και ο Αλέξανδρος στο τέως οθωνικό κατάλυμα, θα δεις τους μαρμάρινους κίονες, την παλιά ψηλοτάβανη μεγαλοπρέπεια, την οποία κι εγώ προσπερνούσα καθημερινά χωρίς να της δώσω την αρμόζουσα προσοχή, κάθε που κατέβαινα στην Καλαμιώτου για υφάσματα και κλωστές.
Η ανακαίνιση που έγινε από το νέο, χαριτωμένο και γλυκύτατο ζεύγος δεν έχτισε άλλο ένα μαγαζί -που δεν θα μας έλειπε στη νέα αυτή πιάτσα-, αλλά κυρίως ένα νέο κομμάτι ιστορίας, που πολύ μας έλειπε στις νέες αθηναϊκές μας βόλτες. Μόνοι τους έψαξαν σε παλαιοπωλεία και αγορές, κρυσταλλάκι-κρυσταλλάκι μάζεψαν τις συνθέσεις των πολυελαίων, σμίλεψαν τις γύψινες οροφές, δίνοντας ένα φρέσκο, πολύτιμο αδελφάκι στο διπλανό Chaplin, το πρώτο τους παιδί. Χιπστεράκι διψασμένο για κοκτέιλ και χυμούς με super foods, ο Chaplin, όπως συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες, δεν μοιάζει καθόλου με τον αδελφό του τον Otto.
Βουλιάζοντας στους καναπέδες που κυκλώνουν την γωνιακή περαντζάδα, κάτω από τις φυλλωσιές των αιωνόβιων δέντρων που χαϊδεύουν τα εξίσου πολύτιμα αρχοντικά του πεζόδρομου, νοιώθεις κάπου ανάμεσα Ρώμη ή Παρίσι, σε μια προνομιακή χρονοκάψουλα καμωμένη από στυλ, παράδοση και ιστορία. Το νεο-ελληνικό σουίνγκ σου χαϊδεύει την ψυχή, κουνάει μέσα σου τη χαρά, κουβέντες και παλιά ποτήρια με καρπουζί Αμφιτρήτη και μια ροζουλί Λαομέδεια-κοκτέιλ, σχεδόν ορκίζεσαι ότι εδώ γύρω η ζωή ήταν πάντα σαν φυσαλίδα ευτυχίας, τίποτα κακό δεν έχει αναστατώσει τη ζωή μας τα τελευταία δίσεκτα χρόνια.
Εδώ το κοινό του κέντρου ανεβάζει ελαφρώς το μέσο όρο της ηλικίας, είναι σαν να λέμε ο τριαντα-κάτι, που θα σταματήσει το μεσημέρι για μια «Θεογονία» με βασιλικό, προσέκο και μαύρο πιπέρι παρέα με μια σαλάτε με kale, τη λαχανίδα που η μόδα ορίζει ως επιτομή της υπερτροφής, με πορτοκάλι, πετιμέζι και γαρίδες σουβλάκι σε κρούστα μοσχολέμονου αλλά θα έρθει και για φαγητό το βράδυ, συστήνοντας το old Athens glam στον ξένο ενός επαγγελματικού ραντεβού. Το μενού μιλάει ελαφρώς δημιουργικά ελληνικά, σε μια λίστα που βιώνει ισότιμα τα παιδιά της, χωρίς να τα χωρίζει σε ορεκτικά και κυρίως.
Επιλογή που σου κλείνει το μάτι, είσαι ευπρόσδεκτος και μόνο για ένα μπέργκερ από αρνάκι γάλακτος με μαρμελάδα από μπέικον αλλά και να χορτάσεις λουκούλεια με την παρέα σου. Κινόα με καπνιστό σολομό, αβοκάντο και σκόνη από αβγοτάραχο Μεσολογγίου, σπασμένη σπανακόπιτα με κρέμα φέτας και λάδι άνηθου, γιουβετσάκι κοτόπουλο με μαρμελάδα σύκο και αφρό από Πεκορίνο Αμφιλοχίας, κόκορας κεφτεδάκι με στριφτάρια και στο τέλος μια σοκολατένια σφαίρα που σπάει σαν πασχαλινό αβγό για να κυλήσει από μέσα της μια λευκή κρέμα με λουκούμι.
Έτσι σαν κρέμα με λουκούμι, κυλά και μια βραδιά σε ένα παλιό ανάκτορο με μέλλον.
Θα πάω: για το πρώτο κοκτέιλ της ημέρας, να ζήσω την πιο ενήλικη στιγμή του ιστορικού κέντρου.
Η καλύτερη ώρα: εδώ η ζωή είναι το ίδιο γλυκιά όλες τις ώρες της ημέρας.
Θα φας: κατσικάκι Σκύρου με μπεσαμέλ, μοσχαράκι με κρέμα λεμονιού και μανιτάρια
Τιμή: από 15 ευρώ
Tip
O Όθωνας πέρασε, το Otto θα σου θυμίσει πώς να περάσεις βασιλικά στο νέο Σύνταγμα
Καλαμιώτου 16-18, Σύνταγμα, 210 331 46 76
ΠΗΓΗ: Περιοδικό DownTown