Όταν ήσουν μικρή ήθελες να γίνεις ταμίας στο σούπερ μάρκετ για να χτυπάς τα κουμπιά της ταμειακής και να ακούς τον θόρυβο που κάνει όταν βάζεις μέσα το πεντοχίλιαρο για να δώσεις ρέστα. Μεγαλώνοντας λίγο, κατάλαβες πως πρέπει να σου αρέσουν κι άλλα πράγματα στη δουλειά σου εκτός από τους... θορύβους.
Εκεί γύρω στο γυμνάσιο, η μαμά σου έλεγε ότι σίγουρα θα γίνεις κάτι σπουδαίο γιατί είσαι καλή μαθήτρια, έξυπνη και γενικώς "Η πιο ωραία στην Ελλάδα", που τραγούδησε και κάποια χρόνια μετά ο Κωνσταντίνος Κουφός ή Περσόνας. Πίστεψες κι εσύ ότι θα κατακτήσεις τον κόσμο. Η ζωή, οι συγκυρίες, η ριμάδα η τύχη και η συμβουλή της μάνας σου που δυστυχώς ακολούθησες, δεν σε βοήθησαν και πολύ να επιτύχεις τον στόχο σου.
Τελοσπάντων σπούδασες αυτό που περίπου ήθελες, έβαλες στόχους μέχρι τα 25 να είσαι φτασμένη επαγγελματικά, κερδίζοντας στη χειρότερη ένα χιλιοπεντακοσάρι μηνιαίως, τα 25 πέρασαν κι εσύ ακόμα χρωστούσες δύο μαθήματα για πτυχίο. Και κάπως έτσι έφτασες τα 30 και ναι μεν κάνεις αυτο που σπούδασες (για να είναι περήφανη κι η μάνα που λέγαμε πριν), για 500-600-700€ δε, και σκέφτεσαι: Μήπως ήρθε η στιγμή να κάνεις αυτό που καμμιά φορά βλέπεις στον ύπνο σου; Αυτό που λες για πλάκα στους φίλους σου; Αυτό που όταν διαβάζεις success stories θες να το κάνεις; Κοινώς να ρισκάρεις;
Nαι αυτό. Γιατί δεν είναι ντροπή να δουλεύεις στο marketing για ψίχουλα και να θες καταβάθος να φτιάχνεις χυμούς. Δεν είναι ντροπή να είσαι οικονομολόγος και να θες να γίνεις μουσικός, ούτε να είσαι καθηγήτρια και να θες να γίνεις φωτογράφος, ούτε να δουλεύεις σε διαφημιστική και να θες να ζωγραφίζεις. Δεν είναι ντροπή τίποτα από όλα αυτά. Γιατί η παλιο- οικονομική κρίση έκανε την Ελλάδα ακατάλληλη για να είσαι υπάλληλος αλλά παντελώς κατάλληλη για να πάρεις ρίσκα. Πολύ απλά γιατί λίγα έχεις να χάσεις.
Κάν'το αυτό το βήμα μπροστά, μπορεί να αλλάξει την αποπνικτική ζωή σου (λέμε τώρα!).
Δες εδώ μερικά καθημερινά παράλογα που συμβαίνουν γύρω μας.