Συνέντευξη στο περιοδικό DownTown έδωσε ο Bradley White Dale του συγκροτήματος Stereo Soul που έφτασε στον τελικό του XFactor. Ο αγαπημένος τραγουδισστής μίλησε για την περίοδο που έκανε outing και για την αποδοχή της οικογένειάς του.
Στη συνέντευξή σου στο Antivirus είπες ότι έκανες outing στα 15 σου χρόνια. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο για ένα 15χρονο αγόρι;
Ήμουν πολύ τυχερός επειδή όλη μου τη ζωή ήξερα ότι με ελκύουν οι άντρες και πάντα ένιωθα πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση με αυτό που ήμουν, ακόμα και σαν έφηβος. Δεν ήθελα να κρατάω μυστικά από τους κοντινούς μου ανθρώπους γιατί ένιωθα ότι έτσι δημιουργούσα ένα φράγμα ανάμεσά μας. Καταλαβαίνω, όμως, ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν ξέρουν τον εαυτό τους. Έχω γνωρίσει άντρες που είχαν φτάσει 40 χρονών και δεν ήξεραν καν ότι είναι γκέι.
Άρα ήταν εύκολο για σένα;
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν εύκολο. Όταν έκανα outing στο σχολείο δέχτηκα bullying και δεν ήθελαν όλοι να το αποδεχτούν. Αλλά ήμουν δυνατός και ήξερα μέσα μου ότι δεν μπορούσα να καταπιεστώ. Ήθελα να είμαι ο εαυτός μου. Ευτυχώς, ο καλύτερος φίλος μου στο σχολείο ήταν επίσης γκέι και μπορούσαμε να συζητάμε γι’ αυτό. Μάλιστα, κάναμε outing περίπου την ίδια περίοδο. Εκείνος, για κάποιο λόγο δέχτηκε περισσότερο bullying από εμένα... Αλλά πάντα υποστήριζα τον εαυτό μου και πάλευα ώστε να με παίρνουν στα σοβαρά. Επίσης, το 1999 έπαιζε στην τηλεόραση μία δημοφιλή σειρά που λεγόταν «Queer As Folk», η οποία μιλούσε για τη γκέι ζωή στο Μάντσεστερ. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ένας 15χρονος ο οποίος έψαχνε τον τρόπο να κάνει οuting στην οικογένεια και τους φίλους του και εξερευνούσε την γκέι ζωή. Οφείλω πολλά σε αυτή τη σειρά επειδή παρόλο που ήξερα ποιος ήμουν, τα πράγματα έμοιαζαν πολύ πιο εύκολα. Ήξερα ότι εκεί έξω υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που περνούν το ίδιο με εμένα.
Πώς λες κάτι τέτοιο στους συμμαθητές σου;
Ο καλύτερος τρόπος είναι πρώτα να το πεις στον καλύτερό σου φίλο ή σε κάποιον που εμπιστεύεσαι. Ο κόσμος μπορεί να αρχίσει να σε κουτσομπολεύει, αλλά όταν το πεις έστω και σε έναν άνθρωπο θα νιώσεις καλύτερα. Όταν, με τον κολλητό μου το είπαμε σε άλλα παιδιά στο σχολείο, το έμαθαν οι δάσκαλοι και οι υπόλοιποι συμμαθητές μας. Οι περισσότεροι ήταν υποστηρικτικοί και δεν το θεωρούσαν πρόβλημα. Φυσικά, όλοι είχαν πολλές απορίες και η προσοχή ήταν στραμμένη πάνω μας. Και υπήρχαν και άνθρωποι στους οποίους ήταν κάτι που δεν άρεσε. Αλλά έτσι είναι η ζωή!
Η οικογένειά σου ήταν πάντα υποστηρικτική;
H οικογένειά μου δεν ήταν πάντα ανοιχτόμυαλη. Για κάποια χρόνια, δεν τα πήγαινα καλά με τη μητέρα μου γιατί δεν ήθελε να το αποδεχτεί. Ανησυχούσε για τις αντιδράσεις των άλλων, ανησυχούσε για τις ασθένειες... Το οποίο είναι ανόητο γιατί οι ασθένειες αφορούν όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητά τους. Αλλά έχουμε πολύ καλή σχέση τώρα. Σημείωσε, βέβαια, ότι η μητέρα μου δεν είχε ιδέα για την ομοφυλοφιλία οπότε δεν είχε πρόσβαση στο θέμα. Και εγώ, από την άλλη πλευρά δεν ήμουν και ο πιο εύκολος άνθρωπος για να το αποδεχτεί γιατί είχα πάρα πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση. Αρνιόμουν να απολογηθώ για τη σεξουαλικότητά μου. Οπότε, όταν ήμουν έφηβος, για κάποιον καιρό είχαμε συγκρούσεις. Αργότερα, όταν ερωτεύτηκα και σύστησα τον σύντροφό μου στην οικογένειά μου, είδαν πόσο χαρούμενος ήμουν και δεν υπήρχε θέμα. Είδαν, επίσης, ότι το είχε αποδεχτεί και ο περίγυρός τους οπότε δεν τους ένοιαζε.
Και ο πατέρας σου;
Ο πατέρας μου έδειχνε κατανόηση από την αρχή. Δεν μου μιλούσε και πολύ γι’ αυτό το θέμα ωστόσο έκανε το εξής: Όταν ήμουν 17 χρονών και ένιωθα ατίθασος έφηβος και επαναστάτης πήγαινα στα gay clubs. Εκείνος πάντα ερχόταν και με περίμενε έξω από τα club μέσα στο αμάξι του για να με γυρίσει στο σπίτι μας. Και αυτό, για μένα ήταν μία σιωπηρή αποδοχή. Τώρα είμαι πια 32 χρονών και δεν έχει δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια. Πιστεύω ότι όπως κάθε γονιός, απλά θέλουν να βλέπουν το παιδί τους χαρούμενο.